- spaść z głowy
- свали́ться с плеч (о заботе и т. п.)
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
spaść — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}spadać I{{/stl 33}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}kamień spadł{{/stl 33}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}{{stl 7}}z serca; korona {{/stl 7}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}{{stl 7}}z głowy nie spadnie;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spaść — I dk XI, spadnę, spadniesz, spadnij, spadł, spadłszy spadać ndk I, spaśćam, spaśćasz, spaśćają, spaśćaj, spaśćał 1. «opuścić się szybko z góry na dół; odrywając się od czegoś, tracąc równowagę, zlecieć z góry na dół; opaść w dół» Spadł deszcz,… … Słownik języka polskiego
spaść — 1. Ciężar, kamień spadł komuś z serca, z piersi «ktoś pozbył się troski, zmartwienia, doznał uczucia ulgi»: W takim razie załatwione! Ja Beatkę sam zawiadomię. Pojęcia nie masz, stary, jak się cieszę, kamień mi spadł z serca. J. Andrzejewski,… … Słownik frazeologiczny
spadać — 1. Ciężar, kamień spadł komuś z serca, z piersi «ktoś pozbył się troski, zmartwienia, doznał uczucia ulgi»: W takim razie załatwione! Ja Beatkę sam zawiadomię. Pojęcia nie masz, stary, jak się cieszę, kamień mi spadł z serca. J. Andrzejewski,… … Słownik frazeologiczny
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
spadać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, spadaćam, spadaća, spadaćają {{/stl 8}}– spaść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, spadnę, spadnie, spadnij, spadł, spadła, spadli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przemieszczać się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uderzyć — dk VIb, uderzyćrzę, uderzyćrzysz, uderz, uderzyćrzył, uderzyćrzony uderzać ndk I, uderzyćam, uderzyćasz, uderzyćają, uderzyćaj, uderzyćał, uderzyćany 1. «zadać cios, raz» Uderzyć kogoś pięścią, dłonią. Uderzyć w twarz, po twarzy, w szczękę. ◊… … Słownik języka polskiego
ziemia — 1. Chodzić, stąpać (mocno, twardo) po ziemi; trzymać się ziemi «być realistą»: Obdarzony wrażliwością dziecka, twardo chodzi po ziemi – jest konkretny, punktualny – i wbrew pozorom – nieśmiały. Przekrój 51/2000. Imponowała mi poczuciem… … Słownik frazeologiczny
krew — 1. Bez kropli krwi «o człowieku, o twarzy: bardzo blady»: (...) leżał na wznak. Twarz miał bladą, bez kropli krwi, oczy przymknięte. H. Rudnicka, Uczniowie. 2. Błękitna krew «pochodzenie arystokratyczne»: Daniel jest sierotą, a w jego żyłach nie… … Słownik frazeologiczny
koń — m I, DB. konia; lm M. konie, D. koni 1. «Equus caballus, ssak nieparzystokopytny z rodziny koniowatych, roślinożerny; hodowany jako zwierzę domowe, pociągowe lub wierzchowe; żyje także w stanie dzikim» Gniady, bułany, rączy koń. Koń cugowy,… … Słownik języka polskiego
posypać — dk IX, posypaćpię, posypaćpiesz, posypaćsyp, posypaćał, posypaćany posypywać ndk VIIIa, posypaćpuję, posypaćpujesz, posypaćpuj, posypaćywał, posypaćywany 1. «sypiąc coś pokryć z lekka powierzchnię czegoś czymś miałkim; oprószyć, osypać» Posypać… … Słownik języka polskiego